Jachtluipaarden zijn jagers, ze zijn het snelste landdier ter wereld. Het liefst jagen ze op gazelles. Naast een heerlijk maal krijgen ze dan ook de broodnodige lichaamsbeweging. Af en toe zullen ze ook genoegen nemen met een konijn, wanneer er geen gazelles voorhanden zijn. Daar hoeven ze een stuk minder hard voor te werken.
Jachtluipaarden in gevangenschap krijgen over het algemeen vlees gevoerd wat niet meer beweegt. Of erger nog, brokken… Saai, stilliggend voedsel, niet eens echt lekker.
Ze vergeten hoe ze op die gazelles moeten jagen. Ze weten op een gegeven moment misschien niet eens meer dat ze ooit op een gazelle gejaagd hebben. Het jachtluipaard kan als de beste sprinten, maar wordt niet meer uitgedaagd om dat ook daadwerkelijk te doen.
Kinderen hebben zo hun eigen gazelles, konijnen en dierentuinbrokken. Wat denk je dat er gebeurt als een kind altijd brokken aangeboden krijgt? Opdrachten waarbij hij uitdaging mist, waar hij geen moeite voor hoeft te doen? Wat doet dat met de werkhouding, motivatie? En wanneer er dan wél eens een gazelle langskomt? Een opdracht waarbij beroep wordt gedaan op uithoudingsvermogen en doorzetten, een echte uitdaging? Kan dat kind die gazelle dan nog bijhouden? Of geeft hij op? Hoe groot is de kans dat een kind uit zichzelf die uitdaging zal opzoeken, zonder dat er een noodzaak is?
Herken je dit? Mist jouw kind uitdaging? Vinden ze op school dat hij het prima doet, terwijl jij weet dat er meer in hem zit, dat hij meer kan dan hij nu laat zien? Vraag je je af hoe je je kind het beste kunt ondersteunen? Wil je je kind zijn gazelles helpen vinden? Of loop je nog met andere vragen rond? Neem dan contact met me op voor een gratis sessie. Ik geef je 2 gouden tips voor de ondersteuning van je kind en jij kunt mij al je vragen stellen.