Is jouw kind ook regelmatig vanuit het niets héél kwaad? Van 0 naar 100 in een paar seconden? En heeft hij geen idee waarom, wat hem nu zo ontzettend boos heeft gemaakt?
De druppel die de emmer deed overlopen. Het voelt als een ouderwets spreekwoord, maar in deze situatie is het zo enorm toepasselijk. Want de hele week past je kind zich aan, rekt hij grenzen op, vertoont hij (sociaal) gewenst gedrag. Iedere keer komt er een druppel in de emmer bij. Hij pakt zelfs nog een keer een grotere emmer. Tot er echt niets meer bij past, en de bom barst.
Dat kan dan om iets heel kleins gaan. Een gestoten teen. Iemand die lelijk kijkt. Een standje, of een ‘nee’.
Hoe reageert jouw kind dan? Wordt hij boos, of juist heel verdrietig? Volgt het elkaar misschien op? Gaat er wel eens iets kapot? Heeft hij controle over wat hij doet, of is die controle heel even helemaal weg? Hoe lang duurt het voor jullie erover kunnen praten, of lukt dat misschien helemaal niet?
Veel van de kinderen die ik begeleid hebben niet door dat zij gedurende een periode spanning opbouwen. Ik maak dat visueel met hen, door bijvoorbeeld een ladder te tekenen. Samen beschrijven we hoe het kind zich voelt op verschillende momenten op de ladder.
Kan jouw kind terughalen hoe hij zich tijdens een bepaalde emotie gevoeld heeft? Waar in zijn lijf hij dat voelde? De kinderen die ik begeleid zitten vaak zo ‘in hun hoofd’, dat ze niet altijd bewust zijn van de effecten van emoties op hun lichaam.
Samen met je kind ontdekken waar jullie bepaalde emoties voelen is heel waardevol! Voel je buik, je ledematen, je hoofd. Hoe klinken geluiden, wat zeg je op zo’n moment? Het is een kwestie van oefenen, want je weet het niet in één keer. Maar op termijn zorgt het voor meer begrip voor je emoties. Succes en veel plezier met ontdekken!