Bekijk even dit filmpje voor je verder leest.
Wat merkte je? Wat gebeurde er bij jou, tijdens het luisteren? Voldeed de vraag aan je verwachtingen? Merkte je misschien dat je twijfelde om een antwoord te geven, je afvroeg wat ik bedoelde, of verklaarde je me voor gek?
Toen ik deze vraag, inclusief aankondiging in mijn verrijkingsklas stelde, kwamen er verschillende reacties. Onder andere een stellig “5”, “wat is het addertje?”, “4 natuurlijk”, “…4?” en flink wat vertwijfelde gezichten, zonder antwoord. We gingen er natuurlijk over in gesprek. En al vlug bleek dat de kinderen dit soort uitspraken herkennen vanuit hun dagelijks leven.
Bijvoorbeeld in de klas, waar regelmatig “moeilijke” vragen worden gesteld, die voor deze kinderen echt een eitje zijn. Wat dat voor effect heeft, hangt onder andere samen met de persoonlijkheid van het kind, de reactie van anderen, hun eerdere ervaringen. Wat ik vaak zie gebeuren, is dat deze kinderen aan zichzelf gaan twijfelen. Was het dan wel echt zo makkelijk, als het voor hen leek? Of moeten ze nog een beetje verder denken? Hebben ze misschien iets over het hoofd gezien, of het niet goed begrepen?
Wanneer kinderen niet op hun niveau aangesproken worden, zijn termen als “moeilijk” of “makkelijk” niet passend. Sowieso denk ik dat het beter is om een kind zelf uit te laten zoeken wat hij ergens van vindt, zonder dat wij er al een oordeel op geplakt hebben. Wat voor jou lastig is, is voor mij misschien wel ontzettend simpel.
Kijk het filmpje eens samen met je kind en ga erover in gesprek. Herkent hij dit? Let vervolgens (samen met je kind) eens op het gebruik van dit soort woorden. Hoor je anderen (of misschien jezelf) het vaak zeggen? Ga eens na waar dat vandaan komt, en wat voor effect dat op je kind heeft. Is er een alternatief nodig, of kan het gewoon weggelaten worden? Ik ben benieuwd wat het je gaat opleveren. Laat je het me weten?