Zorgen voor de ander. Zorgen om de ander. Zorgen dat iedereen het naar zijn zin heeft, gelukkig is, lekker in hun vel zit.
Dan, als er tijd en energie over is, nog voor jezelf zorgen.
Ik vraag me af: hoe zou het zijn als we het omdraaien? Eerst voor onszelf zorgen, pas daarna voor de ander? Ik zie zelfs voor me dat het zorgen voor de ander dan vanzelf gaat, vanuit overvloed.
Het doet me denken aan maskers in een vliegtuig (I know, ben niet de enige die deze vergelijking maakt en zéker niet de eerste. Komt vast omdat ‘ie zo treffend is 😉 ). Als je eerst het masker bij al die anderen op zet, heb je maar net genoeg energie om je eigen masker op te zetten. Misschien red je het zelfs niet eens. Terwijl je het hele vliegtuig van een masker zou kunnen voorzien, wanneer je eerst je eigen masker opzet.
Ik begin mijn dag vandaag met het maken van een wandelingetje. Kort, maar alleen. Zonder telefoon, zonder gedoe. Zodat ik de rest van de dag meer ruimte ervaar om er voor anderen te zijn.
Wat kun jij vandaag doen om te zorgen voor jezelf? Om van daaruit te kunnen zorgen voor je kind?