Tegen anderen ben ik over het algemeen enorm vergevingsgezind. Ik zie en benoem positieve kanten, groeimogelijkheden, bekijk het from the sunny side of life.
Maar als ik dan “hoor” wat ik tegen mezelf zeg, welke gedachtes ik heb over wat ik wel of niet gedaan heb, hoeveel oordelen en verwachtingen ik heb.. Jeetje.
Als ik zou horen dat iemand dat tegen een ander zou zeggen zou ik echt uit m’n slof schieten. Laat staan dat ik het zelf tegen iemand anders zou durven zeggen.
“Denk je nou echt dat jij dat kunt?”, “Daar ben je niet goed genoeg voor”, “Dat kun jij toch niet, probeer maar niet hoor”, “Zie je wel, heb je het weer niet gedaan, waarom doe je überhaupt nog een poging?”, “Spelen? Hoe denk je daar geld mee te gaan verdienen?!”, “Mensen kunnen je zo toch echt niet serieus nemen?!”..
En terwijl dit zich voornamelijk in mijn hoofd afspeelt.. Vaak zelfs zonder dat ik er (op dat moment) bewust van ben, snel en ongrijpbaar. Heeft het wel degelijk invloed op hoe ik me voel en de acties die ik (niet) onderneem.
Tijdens coaching, het volgen van een cursus, mediteren of schrijven word ik bewust van deze overtuigingen, deze uitspraken, deze gevoelens richting mezelf. Wat erachter zit. En wat ik kan doen om het te veranderen. Bewustwording voelt voor mij als de belangrijkste stap. Als ik niet bewust ben van hoe ik tegen mezelf praat, wat ik over mezelf denk, kan ik het ook niet veranderen. En vervolgens: ombuigen. En ja, dat voelde in het begin (ok, voelt nog steeds) vreemd en bijna alsof ik mezelf voorlieg. Maar ik programmeer mijn brein opnieuw. Laat het nieuwe overtuigingen geloven. In het begin bewust, en steeds vaker onbewust.
“Ik ben goed genoeg”, “Het is belangrijk om tijd voor mezelf te maken”, “Ik ben een leuk persoon”, “Ik mag ontspannen”. Dit zijn zinnen die mij helpen. Misschien is het voor jou anders, kan iets anders jou helpen.
En wist je dat je daarmee je kind óók helpt? Door je eigen overtuigingen aan te pakken, geef je aan je kind mee dat het ok is om ermee aan de slag te gaan. Dat de dingen die je jezelf vertelt (of die je vroeger verteld zijn) niet de absolute waarheid zijn. Dat er ruimte is voor verandering. En: mijn overtuigingen zijn ergens vandaan gekomen. Ik ben er niet over gestruikeld of er opeens mee wakker geworden. Bedoeld of onbedoeld geven we overtuigingen mee in de opvoeding. En daar heb jij dus invloed op. Hoera!