Ik lig in bed en voel de spanning in mijn lijf. Gedurende de dag heb ik zoveel emoties, gevoelens, woorden van anderen opgeslagen. En ik heb het er niet uit gelaten.
Mijn spieren spannen zich, mijn kaken klemmen op elkaar (ja, ik heb zo’n enorm charmant bitje). Geen enkele houding ligt lekker. Op m’n rug, m’n ene zij, m’n andere zij. Mijn hoofd komt niet tot rust, er maalt van alles. Zo snel en brijerig dat ik niet eens weet wát er allemaal langs komt.
En dan denk ik aan herten. En besef ik dat ik moet schudden. De spanning uit mijn lijf moet schudden. Handen laten wapperen, benen schoppen. Ik stap uit bed en ga even helemaal los.
Ik schud de spanning uit mijn lijf, zoals wilde dieren dat ook doen na een spannende achtervolging. Want als je dat niet doet, slaat de spanning zich op. Gedurende de dag hebben allemaal kleine momenten van spanning zich in mijn lijf vastgezet. Ieder moment op zich misschien het schudden niet waard. Maar aan het eind van de dag is het verrukkelijk om het van me af te schudden.
Heeft jouw kind ook wel eens last van spanning in zijn lijf? Moeite met slapen? Probeer dan (ruim) voor het slapen gaan samen te schudden. Kan natuurlijk ook door lekker samen te dansen;)
En ik? Ik sliep die nacht als een roosje:)