Het is nooit goed genoeg. In mijn hoofd dan. Er kan altijd iets beter, ik vind altijd iets niet mooi, perfect, goed genoeg.
En toch slinger ik soms dingen de wereld in die niet 100% goed genoeg zijn. Omdat ik weet dat ik anders stil blijf staan. Want die 100%? Daar ga ik natuurlijk nooit écht komen. Tegelijkertijd is mijn 80% in taarten bakken, waarschijnlijk een 20% voor een professionele bakker en een 120% voor mijn nichtje van 3. Dus tsja, wie zal het zeggen?
Tegenwoordig ga ik dus wat vaker akkoord met dingen die nog niet 100% ok zijn. Óók met de belofte aan mezelf: ik kan het altijd nog aanpassen, beter, mooier, perfecter maken. En het is lekker om te merken dat het werkt. Ik ben productiever, krijg meer gedaan. Mensen zijn blij met mijn 80% (en anders vraag ik me ook direct af of ik ze wél blij had kunnen maken met mijn 120%?).
Dus deelde ik mijn nieuwste e-book “Dagboek van een hoogbegaafde”, vóórdat ik voelde dat het perfect was. Niet 100% perfect, maar toch al mega waardevol.